Tsitsikamma hangbrug & adrenaline, 1 augustus 2016
Door: Irma
Blijf op de hoogte en volg Irma
01 Augustus 2016 | Zuid-Afrika, Tsitsikamma
Bij het openen van de gordijnen kijk ik uit over de oceaan met bruisende golven en een wolkenloze blauwe lucht. Het belooft een schitterende dag te worden vandaag.
Na de geroosterde boterhammen met pindakaas en jam, een eitje, yoghurtje en een sinaasappel vertrekken we rond 10.00 uur richting restaurant om vandaaruit de wandeling naar de hangbrug te maken. In de tuin achter het restaurant scharrelen dassies rond en een paar genieten languit van de zon. Een koddig gezicht.
Het pad naar de hangbrug bestaat uit kunststoffen planken, die zich trapsgewijs omhoog en omlaag kronkelen. Her en daar zijn uitzichtpunten waar het mooi plaatjes schieten is. Iedere keer nemen je ogen een nog fraaier beeld, zodat je niet kunt stoppen met fotograferen. Meestal lukt het niet om het beeld dat je zelf ziet, net zo mooi vast te leggen op de gevoelige plaat.
Op enig moment worden we door andere wandelaars opmerkzaam gemaakt van de aanwezigheid van een walvis of dolfijn in het water. Waarschijnlijk was het een walvis, waarvan wij een waterpluim uit het water omhoog zien stijgen.
Uiteraard maken we ook foto's van de hangbrug, op de hangbrug met elkaar en van elkaar en maken we de oversteek naar de andere kant. Daar is het Uitkykpunt en een strandje met grote ronde stenen. Voorgangers hebben torentjes gemaakt van op elkaar gestapelde stenen. Jeroen wil naar de punt van een rots, waar iemand een torentje van een drietal stenen heeft gebouwd. Op het moment dat hij last krijgt van zwabberende benen weet hij toch al kruipend de rotspunt te bereiken. Het fotomoment kan dan natuurlijk niet uitblijven. Stoer hoor.
Op het middagprogramma staat een kijkje bij het bungeejumpen. Op enige afstand is er een restaurantje waar iets gegeten/gedronken kan worden. Van daaruit kan je de waaghalzen goed bekijken. Angstaanjagend gewoon. Jochem zou graag een sprong willen maken, maar alleen als Jeroen dit ook doet. Eerder heeft Jeroen aangegeven een sprong te overwegen, echter zijn voorkeur ging uit naar de shark cage dive, die helaas niet heeft plaatsgevonden. Eenmaal op de plek des onheils aangekomen, slaat de twijfel toe bij Jeroen. De brug waar vanaf wordt gesprongen ligt boven een diepe kloof waar water doorheen stroomt. De hoogte van de val is 216 meter, waarbij een snelheid wordt bereikt van 120 km per uur.
In het restaurant is een beeldscherm waar je de sprong in het diepe in close up kunt volgen. We bestellen ons lunchgerecht en het grote twijfelen, wel of niet springen is begonnen. Jochem is de aanhouder en weet in zijn vastberadenheid Jeroen mee te krijgen om de sprong te wagen. Als het ticket is gekocht volgt de spanning. Van een afstandje zie ik Jeroen zenuwachtig de stress van zich afblazen. Ik weet niet wie nerveuzer is de jongens of wij. Marianne en ik kijken elkaar aan en we weten van elkaar dat we blij zijn als de sprong is achter de rug is en de jongens weer veilig op vaste grond zijn weergekeerd. De aanblik van de brug alleen al doet ons duizelen.
Om 16.00 uur wordt de groep opgehaald en stijgt de spanning tot een hoogtepunt. We proberen te ontdekken hoe de groep bij de bungeejump plek op de brug komt, maar dat is ons een raadsel. Op een gegeven moment zien we beweging, hetgeen erop duidt dat de groep is gearriveerd. Het elastiek is bevestigd aan de achterzijde van de brug, terwijl er gesprongen wordt aan de voorzijde. Jeroen is de vierde springer en wij zien hem duidelijk op het beeldscherm in het restaurant. Met het elastiek stevig om de benen springt hij van de brug af de diepte in en vliegt hij met de armen uitgestrekt naar beneden, totdat het elastiek zijn werk doet en hem weer omhoog trekt.. op en neer. Marianne heeft de sprong stiekem opgenomen via de IPhone en ik neem het laatste stuk op, als hij door een mannetje weer naar boven wordt gehaald. Hij kijkt in de camera en zijn duim gaat omhoog. Dat zegt genoeg.
Daarna is het Jochem zijn beurt. Ook bij hem is de spanning van zijn gezicht af te lezen. Het is fijn dat zowel Mathijs als Jeroen getuige kunnen zijn van zijn heldhaftigheid. Met de Go-pro om zijn pols beleeft hij het adrenalinemoment van de bungee en weet hij zijn duizelingwekkende val vast te leggen.
Bij terugkeer heeft de stress plaatsgemaakt voor opluchting en het gevoel van overwinning. Wat een helden. Wij zouden ze het niet nadoen, voor geen goud.
Na het avondeten - de geitenkaassalade met in wijn gestoofde peertjes smaakte ook voortreffelijk - spelen Jeroen en ik nog een potje pesten in ons optrekje. Tja, dat is natuurlijk lang niet zo spannend als een bungeejump, maar hij kan er net zoveel van genieten op het moment dat hij het spelletje gewonnen heeft. Toch Jeroen?
Na de geroosterde boterhammen met pindakaas en jam, een eitje, yoghurtje en een sinaasappel vertrekken we rond 10.00 uur richting restaurant om vandaaruit de wandeling naar de hangbrug te maken. In de tuin achter het restaurant scharrelen dassies rond en een paar genieten languit van de zon. Een koddig gezicht.
Het pad naar de hangbrug bestaat uit kunststoffen planken, die zich trapsgewijs omhoog en omlaag kronkelen. Her en daar zijn uitzichtpunten waar het mooi plaatjes schieten is. Iedere keer nemen je ogen een nog fraaier beeld, zodat je niet kunt stoppen met fotograferen. Meestal lukt het niet om het beeld dat je zelf ziet, net zo mooi vast te leggen op de gevoelige plaat.
Op enig moment worden we door andere wandelaars opmerkzaam gemaakt van de aanwezigheid van een walvis of dolfijn in het water. Waarschijnlijk was het een walvis, waarvan wij een waterpluim uit het water omhoog zien stijgen.
Uiteraard maken we ook foto's van de hangbrug, op de hangbrug met elkaar en van elkaar en maken we de oversteek naar de andere kant. Daar is het Uitkykpunt en een strandje met grote ronde stenen. Voorgangers hebben torentjes gemaakt van op elkaar gestapelde stenen. Jeroen wil naar de punt van een rots, waar iemand een torentje van een drietal stenen heeft gebouwd. Op het moment dat hij last krijgt van zwabberende benen weet hij toch al kruipend de rotspunt te bereiken. Het fotomoment kan dan natuurlijk niet uitblijven. Stoer hoor.
Op het middagprogramma staat een kijkje bij het bungeejumpen. Op enige afstand is er een restaurantje waar iets gegeten/gedronken kan worden. Van daaruit kan je de waaghalzen goed bekijken. Angstaanjagend gewoon. Jochem zou graag een sprong willen maken, maar alleen als Jeroen dit ook doet. Eerder heeft Jeroen aangegeven een sprong te overwegen, echter zijn voorkeur ging uit naar de shark cage dive, die helaas niet heeft plaatsgevonden. Eenmaal op de plek des onheils aangekomen, slaat de twijfel toe bij Jeroen. De brug waar vanaf wordt gesprongen ligt boven een diepe kloof waar water doorheen stroomt. De hoogte van de val is 216 meter, waarbij een snelheid wordt bereikt van 120 km per uur.
In het restaurant is een beeldscherm waar je de sprong in het diepe in close up kunt volgen. We bestellen ons lunchgerecht en het grote twijfelen, wel of niet springen is begonnen. Jochem is de aanhouder en weet in zijn vastberadenheid Jeroen mee te krijgen om de sprong te wagen. Als het ticket is gekocht volgt de spanning. Van een afstandje zie ik Jeroen zenuwachtig de stress van zich afblazen. Ik weet niet wie nerveuzer is de jongens of wij. Marianne en ik kijken elkaar aan en we weten van elkaar dat we blij zijn als de sprong is achter de rug is en de jongens weer veilig op vaste grond zijn weergekeerd. De aanblik van de brug alleen al doet ons duizelen.
Om 16.00 uur wordt de groep opgehaald en stijgt de spanning tot een hoogtepunt. We proberen te ontdekken hoe de groep bij de bungeejump plek op de brug komt, maar dat is ons een raadsel. Op een gegeven moment zien we beweging, hetgeen erop duidt dat de groep is gearriveerd. Het elastiek is bevestigd aan de achterzijde van de brug, terwijl er gesprongen wordt aan de voorzijde. Jeroen is de vierde springer en wij zien hem duidelijk op het beeldscherm in het restaurant. Met het elastiek stevig om de benen springt hij van de brug af de diepte in en vliegt hij met de armen uitgestrekt naar beneden, totdat het elastiek zijn werk doet en hem weer omhoog trekt.. op en neer. Marianne heeft de sprong stiekem opgenomen via de IPhone en ik neem het laatste stuk op, als hij door een mannetje weer naar boven wordt gehaald. Hij kijkt in de camera en zijn duim gaat omhoog. Dat zegt genoeg.
Daarna is het Jochem zijn beurt. Ook bij hem is de spanning van zijn gezicht af te lezen. Het is fijn dat zowel Mathijs als Jeroen getuige kunnen zijn van zijn heldhaftigheid. Met de Go-pro om zijn pols beleeft hij het adrenalinemoment van de bungee en weet hij zijn duizelingwekkende val vast te leggen.
Bij terugkeer heeft de stress plaatsgemaakt voor opluchting en het gevoel van overwinning. Wat een helden. Wij zouden ze het niet nadoen, voor geen goud.
Na het avondeten - de geitenkaassalade met in wijn gestoofde peertjes smaakte ook voortreffelijk - spelen Jeroen en ik nog een potje pesten in ons optrekje. Tja, dat is natuurlijk lang niet zo spannend als een bungeejump, maar hij kan er net zoveel van genieten op het moment dat hij het spelletje gewonnen heeft. Toch Jeroen?
-
03 Augustus 2016 - 10:33
Mechelien:
Hallo daar...
Wat een super helden de jongens!! Dat ze dit durven...
Heel leuk om jullie belevenissen te lezen. Irma je schrijft zo leuk...ik beleef het helemaal mee. Veel plezier nog... -
03 Augustus 2016 - 19:37
Annemiesoons:
Wat moedig van de jongens dat die zo maar durven te springen aan een stuk elastiek die zou maar eens knappen !!! Maar alles is gelukkig goedgedaan en zo zien jullie wel heel veel natuurlijk op zo n reis leuk om te lezen wat jullie allemaal doen zo reis ik ook een beetje mee Als jullie ook bij olifanten komen dan denk je maar aan mij en stuur dan een foto van een olifant want die zullen jullie vast nog wel tegen komen !!!
Jullie reizen echt van uit t koffer dagje hier hotelletje daar dan weer vliegen naar de volgende bestemming heel vermoeiend toch ,aar zo zie je wel veel
Nou geniet er maar VAB want er is al een week om -
05 Augustus 2016 - 14:28
Klara:
Wat een helden het was maar goed dat ik het niet wist. -
05 Augustus 2016 - 14:43
Klara:
Wat genieten jullie van deze prachtige vacantie ,en dat het thuisfront jullie kunnen volgen -
05 Augustus 2016 - 20:33
Klara:
Ik doe iedere keer iets fout,maar haal het niet weg en probeer het opnieuw. IRma wat een moole reisverslagen ik kijk er met verlangen naar uit en geniet ervan.weet je wat het tijdsverschil is tussen Nederland en de plek waar jullie zijn ? Hier gaat alles goed WInfred enLuus zijn vanmorgen vertrokken . Het weer is onstabiel af en toe zon en regen vanmorgen kreeg ik een kaart van Roos en Sjoerd ,zij hebben het naar hun zin.ik wens jullie nog een hele fijne tijd en de groeten aan allemaal.klara -
06 Augustus 2016 - 23:48
Irma Van Der Woude:
Hallo ma,
Ik heb alle bovenstaande reacties van je gelezen. Wat goed van je dat dit je lukt. Ik ben supertrots op je. Er is geen tijdsverschil tussen Nederland en Zuid-Afrika. Ik heb net het verslag van 4 augustus geplaatst. Het gaat prima met elkaar. We hebben een geweldige reis en we hebben nog een aantal mooie dagen voor de boeg. Ik hoop dat het lukt nog een paar verslagen te plaatsen, want we reizen morgen door naar het Timbavati Nature Reserve in het Kruger Park. Het kan dus zijn dat wij daar geen internet hebben. We blijven daar dan 2 nachten. Wellicht hebben we daarna wel weer internet opmde volgende bestemming. Nou ja ik doe mijn best om jullie mee te laten genieten van onze reis via mijn verslagen en vind het leuk dat jullie zo met ons meereizen.
We hebben vandaag Jasper zijn verjaardag gevierd en hij vond de filmpjes en jullie boodschappen erg leuk.
Dikke kus van ons allemaal. -
06 Augustus 2016 - 23:49
Irma Van Der Woude:
Hallo ma,
Ik heb alle bovenstaande reacties van je gelezen. Wat goed van je dat dit je lukt. Ik ben supertrots op je. Er is geen tijdsverschil tussen Nederland en Zuid-Afrika. Ik heb net het verslag van 4 augustus geplaatst. Het gaat prima met elkaar. We hebben een geweldige reis en we hebben nog een aantal mooie dagen voor de boeg. Ik hoop dat het lukt nog een paar verslagen te plaatsen, want we reizen morgen door naar het Timbavati Nature Reserve in het Kruger Park. Het kan dus zijn dat wij daar geen internet hebben. We blijven daar dan 2 nachten. Wellicht hebben we daarna wel weer internet opmde volgende bestemming. Nou ja ik doe mijn best om jullie mee te laten genieten van onze reis via mijn verslagen en vind het leuk dat jullie zo met ons meereizen.
We hebben vandaag Jasper zijn verjaardag gevierd en hij vond de filmpjes en jullie boodschappen erg leuk.
Dikke kus van ons allemaal. -
06 Augustus 2016 - 23:49
Irma Van Der Woude:
Hallo ma,
Ik heb alle bovenstaande reacties van je gelezen. Wat goed van je dat dit je lukt. Ik ben supertrots op je. Er is geen tijdsverschil tussen Nederland en Zuid-Afrika. Ik heb net het verslag van 4 augustus geplaatst. Het gaat prima met elkaar. We hebben een geweldige reis en we hebben nog een aantal mooie dagen voor de boeg. Ik hoop dat het lukt nog een paar verslagen te plaatsen, want we reizen morgen door naar het Timbavati Nature Reserve in het Kruger Park. Het kan dus zijn dat wij daar geen internet hebben. We blijven daar dan 2 nachten. Wellicht hebben we daarna wel weer internet opmde volgende bestemming. Nou ja ik doe mijn best om jullie mee te laten genieten van onze reis via mijn verslagen en vind het leuk dat jullie zo met ons meereizen.
We hebben vandaag Jasper zijn verjaardag gevierd en hij vond de filmpjes en jullie boodschappen erg leuk.
Dikke kus van ons allemaal. -
06 Augustus 2016 - 23:49
Irma Van Der Woude:
Hallo ma,
Ik heb alle bovenstaande reacties van je gelezen. Wat goed van je dat dit je lukt. Ik ben supertrots op je. Er is geen tijdsverschil tussen Nederland en Zuid-Afrika. Ik heb net het verslag van 4 augustus geplaatst. Het gaat prima met elkaar. We hebben een geweldige reis en we hebben nog een aantal mooie dagen voor de boeg. Ik hoop dat het lukt nog een paar verslagen te plaatsen, want we reizen morgen door naar het Timbavati Nature Reserve in het Kruger Park. Het kan dus zijn dat wij daar geen internet hebben. We blijven daar dan 2 nachten. Wellicht hebben we daarna wel weer internet opmde volgende bestemming. Nou ja ik doe mijn best om jullie mee te laten genieten van onze reis via mijn verslagen en vind het leuk dat jullie zo met ons meereizen.
We hebben vandaag Jasper zijn verjaardag gevierd en hij vond de filmpjes en jullie boodschappen erg leuk.
Dikke kus van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
